Η σκηνογραφία αποτελεί βασικό κλάδο των θεατρικών τεχνών και αναφέρεται στον σχεδιασμό και την υλοποίηση του εικαστικού περιβάλλοντος μιας θεατρικής παράστασης. Περιλαμβάνει την αισθητική σύνθεση του σκηνικού χώρου, τα κοστούμια, τα σκηνικά αντικείμενα και τον φωτισμό, με στόχο την υποστήριξη και ενίσχυση της σκηνικής δράσης.
Η σκηνογραφία προϋποθέτει συνεργασία μεταξύ σκηνοθέτη, σκηνογράφου και άλλων ειδικοτήτων. Ο σκηνογράφος, βασιζόμενος στο δραματουργικό υλικό, διαμορφώνει οπτικές συνθήκες που αποδίδουν τον χώρο και τον χρόνο της δράσης, μεταφράζοντας τις θεματικές και ψυχολογικές διαστάσεις του έργου σε ορατές μορφές.
Η τέχνη της σκηνογραφίας έχει αρχαίες ρίζες και ήδη από το αρχαίο ελληνικό θέατρο υπήρχε έννοια της εικαστικής υποστήριξης του δράματος. Στην αναγεννησιακή Ευρώπη η σκηνογραφία συνδέθηκε με την αρχιτεκτονική και την προοπτική. Από τον 20ό αιώνα και εξής, αναπτύχθηκαν πρωτοποριακές μορφές σκηνογραφίας μέσα από κινήματα όπως το μπαουχάους, ο εξπρεσιονισμός και το επαναστατικό σοβιετικό θέατρο.
Η σύγχρονη σκηνογραφία αναπτύσσεται σε διασταύρωση με τις εικαστικές τέχνες, τη φωτογραφία, τα ψηφιακά μέσα και την πολυμεσική εγκατάσταση, ενώ αποτελεί αντικείμενο σπουδών σε ανώτατα καλλιτεχνικά ιδρύματα.