Η εμπειρία της πρόβας (AI), Ηρώδειο, Αθήνα, Αττική

Οι φωτογραφίες δείχνουν τις στιγμές που η τέχνη για να γίνει θέαμα χρειάζεται μόχθος. Είναι η οπτική καταγραφή της στιγμής όπου ο καλλιτέχνης προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στη δική του μικρή κλίμακα και στο επιβλητικό μέγεθος της αρχαίας δομής. Είναι η ουσία της προετοιμασίας, όπου η καλλιτεχνική ευθύνη βαραίνει το άτομο πριν αυτή μοιραστεί με το πλήθος.

Στο άδειο Ηρώδειο, η πίεση της πρόβας δεν πηγάζει από το βλέμμα των θεατών, αλλά από την αναμέτρηση του καλλιτέχνη με την ιστορικότητα και τη γεωμετρία του ίδιου του χώρου.  Η γεωμετρία του θεάτρου επιβάλλει μια συγκεκριμένη πειθαρχία: οι πέτρινες γραμμές που συγκλίνουν προς την ορχήστρα δημιουργούν μια οπτική πίεση που αναγκάζει τον τραγωδό να βρει τη σωστή θέση μέσα στο χάος της προετοιμασίας. Η ανθρώπινη παρουσία δεν είναι απλώς μια φιγούρα, αλλά η αντίδραση στο δράμα που πρόκειται να εκτυλιχθεί. Η κίνηση του σώματος και η ένταση των σκηνικών αποτελούν μια αντίθεση στη στατική κυριαρχία του μάρμαρου.

Στην εμπειρία της πρόβας, η απουσία του κόσμου αναδεικνύει το βάρος της απόδοσης. Χωρίς το χειροκρότημα ή την παρουσία του κοινού, ο καλλιτέχνης μένει μόνος με το κείμενο και το χώρο. Η ευθύνη γίνεται εσωτερική. Το χρώμα, όποιο κι αν είναι αυτό, λειτουργεί ως το σήμα της καλλιτεχνικής πειθαρχίας μέσα σε ένα αρχιτεκτονικό σύστημα που παραμένει αναλλοίωτο εδώ και αιώνες.