Αρχιτεκτονική: Κτήρια: Παράθυρα

Τα παράθυρα αποτελούν θεμελιώδες στοιχείο της αρχιτεκτονικής και συνδυάζουν λειτουργικές, αισθητικές και περιβαλλοντικές διαστάσεις. Η παρουσία τους τεκμηριώνεται σε αρχαιολογικά ευρήματα ήδη από τους Μινωικούς και Μυκηναϊκούς πολιτισμούς, όπου μικρά ανοίγματα στους τοίχους χρησίμευαν για τον φωτισμό και τον αερισμό των χώρων. Στη Βυζαντινή και μετέπειτα Οθωμανική αρχιτεκτονική, τα παράθυρα διαφοροποιούνται μορφολογικά, με χαρακτηριστικά όπως τα καφασωτά ή τα βιτρώ.

Η βασική λειτουργία των παραθύρων αφορά την είσοδο φυσικού φωτός, τη διευκόλυνση της αεροκυκλοφορίας, καθώς και την οπτική σύνδεση του εσωτερικού με το εξωτερικό περιβάλλον. Παράλληλα, λειτουργούν και ως φραγμοί, ρυθμίζοντας τη θερμοκρασία και προστατεύοντας από εξωτερικούς παράγοντες. Στις σύγχρονες εφαρμογές, χρησιμοποιούνται υλικά όπως το γυαλί, το αλουμίνιο, το PVC και το ξύλο, με τεχνολογίες όπως τα διπλά τζάμια ή οι θερμομονωτικές επιστρώσεις, που συντελούν στην ενεργειακή απόδοση των κτιρίων.

Ιδιαίτερη σημασία έχει η θέση και ο προσανατολισμός των παραθύρων στον σχεδιασμό ενός κτιρίου. Στην παραδοσιακή λαϊκή αρχιτεκτονική, η τοποθέτηση των παραθύρων προσαρμόζεται ανάλογα με το κλίμα και τις λειτουργικές ανάγκες του χώρου.