Ο Βύρωνας είναι αστική περιοχή και δήμος στον Κεντρικό Τομέα Αθηνών της Αττικής. Συνορεύει με τους δήμους Καισαριανής, Αθηναίων, Δάφνης-Υμηττού και Ηλιούπολης, ενώ στα ανατολικά του βρίσκεται ο Υμηττός. Η συνολική έκταση του δήμου είναι 9,204 τετραγωνικά χιλιόμετρα και σύμφωνα με την απογραφή του 2021 έχει πληθυσμό 59.134 κατοίκους.
Η περιοχή πήρε το όνομά της από τον Άγγλο ποιητή Λόρδο Βύρωνα το 1924, με την ευκαιρία του εορτασμού των εκατό χρόνων από τον θάνατό του. Αρχικά, στην περιοχή βρίσκονταν βοσκοτόπια και χωράφια Αθηναίων, τα οποία άρχισαν να απαλλοτριώνονται και να ρυμοτομούνται στις δεκαετίες του 1920 και του 1930 για την αποκατάσταση των προσφύγων από τη Μικρά Ασία. Ο Βύρωνας αποτελεί τον πρώτο αστικό προσφυγικό συνοικισμό της Ελλάδας. Άρχισε να δημιουργείται ήδη το φθινόπωρο του 1922, με την πρώτη άφιξη των Μικρασιατών προσφύγων στην Αθήνα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Το πρώτο τμήμα του οικισμού χτίστηκε την περίοδο 1922-1923 από το Ταμείο Περιθάλψεως Προσφύγων και η αρχική ονομασία του ήταν Συνοικισμός Παγκρατίου. Το υπόλοιπο τμήμα κατασκευάστηκε από την Επιτροπή Αποκαταστάσεως Προσφύγων μεταξύ 1924-1926. Αποσπάστηκε από τον Δήμο Αθηναίων, αποτέλεσε για λίγο ανεξάρτητη κοινότητα και το 1934 έγινε δήμος.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, ο Βύρωνας υπήρξε πρωτοπόρος στην αντίσταση ενάντια στον κατακτητή και τα κατοχικά στρατεύματα. Δεκάδες κάτοικοι θυσιάστηκαν στον αντιστασιακό αγώνα, αγωνίστηκαν σε παράνομες οργανώσεις και πολλοί στάλθηκαν στη Γερμανία όμηροι, από όπου δεν επέστρεψαν ποτέ.
Σήμερα, ο Βύρωνας διαθέτει σημαντικές πολιτιστικές και αθλητικές υποδομές, όπως το Δημοτικό Στάδιο, έδρα του Αθηναϊκού και της Δόξας Βύρωνα, καθώς και το Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη», που φιλοξενεί κάθε καλοκαίρι το Φεστιβάλ Δήμου Βύρωνα.