Η βίδα είναι εργαλείο στερέωσης που χρησιμοποιείται για τη σύνδεση αντικειμένων. Η ιστορία της ξεκινά από την αρχαία Ελλάδα, όπου ο Αρχιμήδης ανέπτυξε τον κοχλία, πρόδρομο της βίδας. Η πρώτη γνωστή εφαρμογή της βίδας ήταν σε πιεστήρια λαδιού και κρασιού κατά τον 1ο αιώνα π.Χ.
Κατά τη βιομηχανική επανάσταση, η βίδα εξελίχθηκε σε βασικό εξάρτημα μηχανικών κατασκευών. Η ανάπτυξη εργαλείων κοπής σπειρώματος έκανε δυνατή την παραγωγή τυποποιημένων βιδών, ενισχύοντας τη χρήση τους σε διάφορους τομείς. Στη σύγχρονη εποχή, η βίδα κατασκευάζεται από μέταλλα και συνθετικά υλικά, εξυπηρετώντας εφαρμογές σε βιομηχανία, κατασκευές και καθημερινές δραστηριότητες.
Η βίδα διακρίνεται για την αποτελεσματικότητά της στη σύνδεση υλικών, όπως ξύλο, μέταλλο και πλαστικό. Χρησιμοποιείται σε οικιακές κατασκευές, ηλεκτρονικές συσκευές, οχήματα και μηχανήματα. Στην ιατρική, βίδες εφαρμόζονται σε ορθοπεδικές επεμβάσεις για τη σταθεροποίηση οστών.
Η σημασία της βίδας έγκειται στη συμβολή της στην τεχνολογική πρόοδο. Ως μέρος μηχανικών συστημάτων, αποτελεί παράδειγμα της εφαρμογής βασικών αρχών της φυσικής για πρακτικές λύσεις. Η εξέλιξή της αντανακλά την ανάγκη του ανθρώπου για ανθεκτικές και λειτουργικές συνδέσεις.