Το Ταραξάκο ή Πικραλίδα (γένος Taraxacum) είναι ένα πολυετές ποώδες φυτό της οικογένειας των Αστεροειδών. Είναι ευρέως διαδεδομένο σε εύκρατες περιοχές και αναπτύσσεται σε λιβάδια, αγρούς και άκρες δρόμων. Η πιο γνωστή ποικιλία είναι το Taraxacum officinale, το οποίο χαρακτηρίζεται από τα κίτρινα άνθη του που ανοίγουν την άνοιξη και το καλοκαίρι.
Η Πικραλίδα διαθέτει βαθιά ριζώματα, από τα οποία αναπτύσσονται φύλλα σε ροζέτα. Τα φύλλα της είναι οδοντωτά και συχνά καταναλώνονται ως σαλάτα ή αφέψημα. Το φυτό παράγει χαρακτηριστικά άνθη σε μορφή κεφαλής, τα οποία μετατρέπονται σε σφαιρικά σύνολα από σπόρους με μικρά αλεξίπτωτα, διευκολύνοντας τη διασπορά τους με τον άνεμο.
Η Πικραλίδα είναι γνωστή για τις φαρμακευτικές της ιδιότητες. Χρησιμοποιείται παραδοσιακά ως διουρητικό, αποτοξινωτικό του ήπατος και ενισχυτικό του πεπτικού συστήματος. Οι ρίζες της, όταν αποξηραίνονται και καβουρδίζονται, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως υποκατάστατο του καφέ. Επιπλέον, το φυτό είναι πλούσιο σε βιταμίνες Α, C και Κ, καθώς και σε μέταλλα όπως το ασβέστιο και το σίδηρο.
Η ευκολία αναπαραγωγής και η ανθεκτικότητά της καθιστούν την Πικραλίδα κοινή σε πολλές περιοχές, ενώ η παρουσία της θεωρείται συχνά ένδειξη γόνιμου εδάφους. Παρά την ευρεία χρήση της στη βοτανοθεραπεία, σε καλλιέργειες θεωρείται ζιζάνιο λόγω της ταχύτητας εξάπλωσής της.