Erich Salomon, Σύνοψη

O Erich Salomon ήταν ένα Γερμανοεβραίος φωτορεπόρτερ πολύ γνωστός τόσο για τις φωτογραφίες του σε πολλές διπλωματικές αποστολές όσο και από τον αόρατο τρόπο που κατόρθωνε να τις δημιουργήσει. 

Γεννήθηκε στο Βερολίνο και σπούδασε νομικά, μηχανική, αρχιτεκτονική  και ζωολογία. Μετά το τέλος του Α’ Παγκόσμιου πόλεμου δούλεψε σαν σχεδιαστής σε μια από τις μεγαλύτερες εκδοτικές εταιρίες της Γερμανίας.

Το 1927 όταν ο Salomon ήταν ήδη 41 χρονών χρησιμοποίησε για πρώτη φορά φωτογραφική μηχανή για λόγους καταγραφής και τεκμηρίωσης. Όταν αργότερα αγόρασε μια φωτογραφική μηχανή Ermanox με τον εξαιρετικά φωτεινό φακό των 85mm ήταν σαν να συναντήθηκε με το πεπρωμένο του.

Αυτή η μικρή σε μέγεθος μηχανή μπορούσε να μεταφερθεί παντού - χωρίς να γίνεται ορατή - και να φωτογραφίζει με πολύ χαμηλό φωτισμό. Ουσιαστικά ήταν η πρώτη μηχανή που μπορούσε να φωτογραφίσει χωρίς το θέμα να στηθεί ακίνητο σε πόζα.

Η πρώτη μεγάλη επιτυχία του Salomon ήταν η φωτογράφιση του φόνου ενός Αστυνομικού. Η συγκεκριμένη φωτογραφία τραβήχτηκε με την μηχανή τοποθετημένη μέσα στο καπέλο του που είχε ανοιχτεί μια τρύπα για τον φακό. Αυτή η φωτογραφία χρησιμοποιήθηκε ως τεκμήριο σε ποινικό δικαστήριο. Ήταν επίσης η έναρξη μιας άκρως επιτυχημένης καριέρας φωτογράφου.  

Ένα χαρακτηριστικό περιστατικό της αποφασιστικότητας του Salomon διαδραματίστηκε κατά τη διάρκεια της υπογραφής του συμφώνου Kellogg Briand to 1928. Κατά τη διάρκεια της σύσκεψης των διπλωματών μπήκε στην αίθουσα των υπογραφών, πήρε την κενή θέση του αντιπροσώπου της Πολωνίας και τράβηξε αρκετές φωτογραφίες. 

Φυσικά δεν ήταν μόνο η ικανότητα του να φωτογραφίζει αθόρυβα. Ήταν επίσης πολύ καλός φωτογράφος, ήταν ιδιοφυής και ήταν πολύγλωσσος χαρακτηριστικά που τον έκαναν περιζήτητο και ανάγκασαν τον Γάλλο πολιτικό Briand να δηλώσει ότι τρία μόνο πράγματα χρειάζονται για μια σύνοδο κορυφής. ΟΙ υπουργοί εξωτερικών, ένα τραπέζι και ο Salomon. 

Η άνοδος του Χίτλερ ανάγκασε τον Salomon λόγω της εβραϊκής του καταγωγής να μετακομίσει στην Ολλανδία. Τραγικό ίσως σημείο της ζωής του ήταν η άρνηση του να μετακομισει στις ΗΠΑ και να εργαστεί σαν φωτογράφος στο περιοδικό LIFE. Τραγική, γιατί το 1940 παγιδεύτηκε από τους εισβολείς Γερμανούς στις κάτω χώρες, συνελήφθει και τελικά πέθανε στο Άουσβιτς τον Ιούλιο του 1944. 

Η γερμανική εταιρεία φωτογραφίας έχει καθιερώσει ένα βραβείο για τους φωτορεπόρτερ με το όνομα του.