Ελληνική Μυθολογία: Κυβέλη

Η Κυβέλη ήταν μία από τις σημαντικότερες θεότητες της Ανατολής, λατρευόμενη ως Μητέρα των Θεών και σύμβολο της γονιμότητας, της φύσης και της άγριας ζωής. Η λατρεία της ξεκίνησε στη Φρυγία, όπου συχνά ταυτιζόταν με τη Μεγάλη Μητέρα και λατρευόταν στις κορυφές των βουνών και σε ιερά άλση. Στην ελληνική μυθολογία, η Κυβέλη συνδέθηκε με τη θεά Ρέα, τη μητέρα του Δία και των άλλων Ολύμπιων θεών.

Η Κυβέλη απεικονιζόταν συχνά καθισμένη σε έναν θρόνο, συνοδευόμενη από λιοντάρια, που συμβολίζουν τη δύναμη και την προστατευτική της φύση. Σημαντικό μέρος της λατρείας της ήταν οι έντονες και εκστατικές τελετές που περιλάμβαναν μουσική, χορό και αυτοθυσία. Οι ακόλουθοί της, γνωστοί ως Γάλλοι, ήταν ιερείς που αφιερώνονταν πλήρως στη θεά μέσω ακραίων πράξεων αφοσίωσης.

Η λατρεία της Κυβέλης εισήχθη στη Ρώμη τον 3ο αιώνα π.Χ., όπου αναγνωρίστηκε ως Magna Mater (Μεγάλη Μητέρα). Η παρουσία της συνέβαλε στην πολιτισμική σύνδεση της Ανατολής και της Δύσης, ενώ η κληρονομιά της παραμένει ζωντανή, καθώς θεωρείται πρόγονος πολλών μεταγενέστερων γυναικείων θεοτήτων.