Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου ή Σεραφείμ, Βόρεια Κλιτύς Ακροπόλεως, Αθήνα

Χτίστηκε πιθανότατα την πρώτη περίοδο της τουρκοκρατίας (1458-1687). Ανήκει στον τύπο του εγγεγραμμένου σταυροειδούς ναού με τρούλο και στηρίζονταν σε τέσσερις μονολιθικούς κίονες με βάσεις και κιονόκρανα ιωνικού ρυθμού σε β' χρήση. Το δάπεδο ήταν στρωμένο με λίθινες πλάκες.

Το 18ο αιώνα ένα τμήμα του τείχους της Υπαπαντής χτίστηκε σε επαφή με την ανατολική πλευρά του ναού. Τότε ο ναός απέκτησε επάλξεις και μετατράπηκε σε προμαχώνα της βόρειας πύλης του τείχους, της γνωστής "Ντάπιας του Λιονταριού".

Βρίσκεται στη βόρεια πλαγιά της Ακρόπολης όπου αναπτύχθηκαν λατρείες αφιερωμένες στην γονιμότητα και τη βλάστηση. Οι τελετές τελούνταν σε υπαίθρια ιερά και σπηλαιώδη ανοίγματα του βράχου.